Wat vind jij er nou van dat het trouwen in het Goudse stadhuis zo duur wordt? Moet toch voor iedere Gouwenaar mogelijk blijven om hier te trouwen? Die vraag is mij de afgelopen dagen vaak gesteld. En eerlijk, ik schrok er ook even van.
Maar als je er langer over nadenkt en een beetje over je eigen historie heen stapt, kan ik het nog wel begrijpen ook. Voor een ambtelijk huwelijk moest je voorheen nu eenmaal naar een gemeentehuis. Toevallig hebben wij het geluk dat dit in het mooiste stadhuis van Nederland was. Ooit gemeentehuis, maar nu is er al langer geen ambtenaar meer te bekennen. Als het Buytenerf jarenlang het stadhuis zou zijn geweest voor ambtelijke huwelijken en nu een andere bestemming krijgt, zou je er niemand over horen, maar nu het ons juweeltje op de markt betreft, springt iedereen uit zijn panty.
We moeten er maar aan wennen dat het stadhuis geen gemeentelijke functie meer heeft, maar 'gewoon' een mooi kasteeltje midden in de stad is voor feesten en partijen. Afgezien van dat afschuwelijke aquarium onder het schavot dan.
Ik heb in de afgelopen 27 jaar met ruim 2000 huwelijksreportages heel wat trouwlocaties van binnen en buiten gezien. Daar zaten saaie blokkendozen van gemeentehuizen bij, maar ook romantische landhuizen en kasteeltjes. Kijk naar Landhuis de Pauw in Wassenaar, vroeger werkten hier ambtenaren, nu is het een trouwlocatie incl. horeca. Een paar jaar geleden had ik Goudse bruidsparen die niet eens in Gouda wilden trouwen, omdat met 14 stellen op één dolle vrijdag, het lopende bandwerk was geworden. Je stond met je stel te wachten om naar binnen te gaan, totdat het voorgaande stel was afgelebberd met felicitaties. Als je pech had, en dat gebeurde heel vaak op het middenplein, stond je op een kluitje aan de kant, omdat een ander bruidspaar erdoor moest. Hoezo, exclusieve locatie? En als een huwelijk uitliep omdat een bruidspaar, zeker in het begin met de zakpaal, te laat ten stadhuize kwam, liepen alle volgende huwelijken in de soep. Ik heb het meegemaakt dat we ruim een uur te laat aankwamen in de kerk door oponthoud in het Goudse stadhuis. Eén keer was de receptie al begonnen terwijl het bruidspaar nog in geen velden of wegen te bekennen was. Kortom, het was allemaal niet zo romantisch en exclusief als men nu denkt. Huwelijksvoltrekkingen werden gezien het schamele half uurtje vaak afgeraffeld en vanwege de tijdsdruk werd je weg gebonjourd naar de gang om daar te feliciteren. Dat was me altijd een doorn in het oog trouwens. Later kwam hier verandering in door de burgemeesterskamer beschikbaar te stellen voor felicitaties.
Omdat de huurder maandelijks een fikse huur moet betalen aan de gemeente, is het logisch dat ie ook naar andere inkomstenbronnen kijkt, zoals congressen, presentaties en bedrijfsfeesten. Van alleen die trouwerijen kan de schoorsteen niet roken. De soep wordt nooit zo heet gegeten, en zo ook de prijsverhoging. Was de locatiehuur tot nu toe 250 euro, dan betaal je volgend jaar 100 euro meer. Daar is overheen te komen als je bedenkt dat je voor een gemiddelde trouwerij met alles erop en eraan toch al snel 15000 euro moet neertellen. Maar wil je op piekdagen en -tijden, zoals vrijdag twee uur, effe gauw trouwen en dan naar een andere locatie voor de borrel, ja, dan kun je niet voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. Voor trouwen op toplocaties zoals Slot Zeist, Haarzuilens en Kasteel Duivenvoorde betaal je een topprijs, die nog veel hoger ligt dan in Gouda. Doe je daar ook je feest en receptie, betaal je gewoon minder. Trouwen in het Goudse stadhuis is zelfs gratis als je hier ook je diner en receptie houdt. Kortom, we moeten af van de gedachte dat wij het récht hebben om voor een habbekrats in ons stadhuis te trouwen. Het wordt een voorrecht om hier te trouwen. Het gebouw is verhuurd aan een commercieel bedrijf en nu zalencentrum. Daarnaast is het gewoon één van de vele trouwlocaties, niets meer en niets minder.