Gouda - Je kind verliezen is wel het ergste dat je, als moeder, kan overkomen. De Goudse Alberdine Metz verloor haar dochter door een noodlottig ongeval, waarna een lange periode van rouw en intense eenzaamheid aanbrak. Op zoek naar wat troost kwam Alberdine in contact met andere moeders, die ook een kind hadden verloren. Als lotgenoten onder elkaar konden zij over hun gemis praten tijdens het rouw-wandelcafé.
Begin volgend jaar krijgt het rouw-wandelcafé een vervolg met een vaste stek aan de Lange Tiendeweg. ‘Boek en Troost’ zal de plek zijn, waar mensen, die een dierbare hebben verloren, iedere middag terecht kunnen voor het inkijken van een boek, een kopje koffie of een praatje. “Op 3 november 2009 verdronk mijn dochter Sabine tijdens haar vakantie in Nepal. Zij was een slimme meid van 32 jaar, medisch biologe en volop aan het werk. Zij had nog een heel mooi leven voor zich,” vertelt Alberdine. “Ik was radeloos en ontroostbaar. Het eerste jaar was er alle aandacht en zorg van veel mensen en was ik verdoofd door de schok. In tegenstelling tot de verwachting, dat het verdriet zou slijten, werd mijn verdriet met de jaren groter. Ik kon niet meer vooruit en zag geen zin meer in mijn bestaan.” Alberdine wilde door de buitenwereld niet als klager worden gezien, dus praatte ze weinig over haar gevoelens rond het verlies, terwijl ze wel de behoefte had om over haar dochter te praten. Hierdoor keerde ze steeds meer in zichzelf, waardoor de eenzaamheid toesloeg. “En toen waren er de moeders! De moeders, die ook een kind verloren hadden. Wij ontmoetten elkaar in het 'rouw-wandelcafe' voor moeders in Gouda. Nooit eerder heb ik begrepen hoe ‘gedeelde smart is halve smart’ werkelijkheid blijkt te zijn.” Wij ervaren het delen van elkaars verdriet als intens troostend. Het helpt ons weer een beetje op weg omdat wij niet meer alleen zijn in ons verdriet.”
Na de ontmoeting met enkele moeders, die hetzelfde verdriet was overkomen, besloot Alberdine een rouw-wandelcafé op te zetten voor moeders, die een kind hadden verloren. “Al snel waren we met acht moeders, die regelmatig bij elkaar kwamen. Wandelen hebben we nooit gedaan, maar het contact met die geestverwanten, voelde als een warm bad, waar ik mezelf kon zijn en mijn verdriet en onzekerheid kon delen. Ik wist niet dat ‘gedeelde smart halve smart’ zo waar kon zijn.” Om ook andere mensen, die een dierbare zoals partner, kind of ouder hebben verloren een plek te geven, waar je even op adem kunt komen, is Stichting Boek en Troost opgezet. Met medewerking van de Goudse centrummanager kan een winkelruimte aan de Lange Tiendeweg 69 worden gehuurd en vanaf begin volgend jaar staat de deur iedere middag open. Voor een boek, een gedicht, een kopje koffie of een luisterend oor. “Het wordt geen boekwinkel, geen café en al helemaal geen therapeutisch centrum; zie het liever als een pleisterplaats voor lotgenoten.
De boeken voor ‘Boek en Troost’ worden door schenking verkregen. Inmiddels heeft Alberdine al een aantal boeken gedoneerd gekregen, die de gasten ter plekke kunnen inkijken. “Zo hopen wij een soort ‘bibliotheek’ op te bouwen. Boeken zijn dus heel erg welkom. De boeken en gedichtenbundels hebben allemaal één ding gemeen: ze gaan over sterven, verlies, troost, spiritualiteit en rouwverwerking. In de toekomst hopen wij ook, 1x per maand, op zondagmiddag, een rouwcafe met muziek of poezie te organiseren. Voor al deze activiteiten zijn we nog op zoek naar vrijwilligers, voor in ‘de winkel’ of voor achter de schermen.”